- błonica
- diphtérie
Słownik Polsko-Francuski . Jerzy Kazojć. 2008.
błonica
Regardez d'autres dictionnaires:
błonica — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIc, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} ostra choroba występująca najczęściej u dzieci, polegająca na zakażeniu górnych dróg oddechowych; dyfteryt {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
błonica — ż II, DCMs. błonicacy, blm 1. med. «ostra choroba zakaźna gardła występująca najczęściej u dzieci; dyfteryt» ∆ Błonica krtani «rozszerzenie się miejscowego zakażenia błoniczego w krtani, mogące przejść na tchawicę, prowadzące do zatkania dróg… … Słownik języka polskiego
błoniczy — przym. od błonica Zakażenie błonicze. ∆ Bakterie błonicze «bakterie wywołujące błonicę; bakterie błonicowe» ∆ Surowica błonicza «surowica stosowana przeciw błonicy» … Słownik języka polskiego
dławiec — m II, D. dławiecwca, blm med. «choroba zakaźna występująca głównie u dzieci, rozszerzenie miejscowego zakażenia błoniczego lub pierwotne zakażenie błonicze w krtani, mogące przejść na tchawicę; krup, błonica krtani» … Słownik języka polskiego
dyfteryt — m IV, D. u, Ms. dyfterytycie, blm med. «ostra choroba zakaźna gardła występująca najczęściej u dzieci; błonica» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
ulwa — ż IV, CMs. ulwie; lm D. ulw → błonica w zn. 2 … Słownik języka polskiego
dyfteryt — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. dyfterytycie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} ostra choroba zakaźna, atakująca najczęściej dzieci między trzecim a szóstym rokiem życia, objawiająca się gorączką, zapaleniem błon śluzowych gardła i nosa, a w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
